Duminica 11 ëd Luj 2021 – Duminica apress la Pancòsta ch’a fà set
Leture bìbliche: Salm 24; 2 Samuel 6:1-19; Efesin 1:3-14; March 6:14-29 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Ël pòpol ëd Nosgnor a l’ha tante rason për laudé e ringrassié Dé për la grassia ch’a l’é stàje acordà d’esse a Sò sërvissi an cost mond. Sensa dubi, as trata ‘d na responsabilità granda, e la comission ch’a l’é staje fidà a l’é da avèjne paùra, dàita la fòrsa dij sò aversari. Tutun, minca në sfòrs e sacrifissi ch’as fà për Chiel, a sarà mai dësutil, përché ij propòsit ëd Nosgnor a van sèmper a compiment sicur. Ël Salm 24, ch’a deuvr le leture bìbliche ancheuj, a selebra la sovranità, splendrior e potensa ‘d Dé. Ant la sconda letura i vdoma ‘l pòpol ëd Nosgnor ch’a sélebra con ëd cant e danse la vnùa dl’Arca dl’Aleansa, marca dla presensa ‘d Dé an tra ‘d lor, ant la sità ‘d Gerusalem, sènter d’anrajament dël Regn ëd Nosgnor. Le magnìfiche benedission che la grassia ‘d Nosgnor a l’ha acordane an Crist, a son selebrà ant la tersa letura. A la fin, ant la vicenda ‘d Gioann Batista, terminà ‘d manera tràgica, i vdoma un grand servitor ëd Dé ch’a compiss fidelment soa mission profètica, sens’ avej tëmma dle mnasse dij potent ëd cost mond, sicur che sò martìri a sarà nen inùtil. Vera, ël pòpol ëd Nosgnor a l’ha tante rason për laudé e ringrassié Dé për la grassia ch’a l’é stàje acordà d’esse a Sò sërvissi an cost mond.
Prima letura: Salm 24
Ës mond a l’é stàit creà da Nosgnor e Chiel a lo sosten. Tut a l’é ‘d Chiel, e Chiel a l’é ‘l sovran sù tut lòn ch’a esist. Nojàutri, j’uman, i j’ero stàit creà coma d’aministrator e ‘d dësvlupeur d’ës mond, conform a Soe régole. A Chiel i na rendroma cont. Lë scritor d’ës Salm a fortiss e a sélebra la regalità ‘d Dé an sl’univers, a ciama a la ment ëd sò pòpol che mach coj ch’a son pur da la mira moral a son qualificà për servilo, e a na sélebra lë splendrior e la potensa.
“A l’é ‘d Nosgnor la tèra e tut lòn ch’a-i é, ël mond e tuti coj ch’a jë stan. A l’é stàit Chiel ch’a l’ha pogiane le fondassion an sij mar përfond e a l’ha renduje fërme tant che le corent a-j peulo nen dësbogeje. A chi ch’a l’ha acordaje d’andé an sla montagna ‘d Nosgnor? Chi é-lo ch’a peul monté a sò templi sant? Coj ch’a l’ha ‘n cheur sincer e le man sensa colpa, ch’as fido nen a ‘d divinità fàusse, nì ch’a fan ëd giurament mach për angané. A son coj-lì ch’a arseivran ëd benedission da Nosgnor, ch’a arseivran ij favor dël Dé ch’a-j salva. Col-lì a l’é ‘l pòpol che Nosgnor a serca, ij dissendent ëd Giacòb ch’a Lo prego. Pòrte antiche: duverteve! Porton antich, duverteve, ch’a l’ha da intré ‘l Rè ‘d glòria! Chi ch’a l’é sto Rè ‘d glòria? A l’é Nosgnor, vajant e poderos! Nosgnor, poderos ant ël combatiment! Pòrte antiche: duverteve! Porton antich: duverteve, ch’a l’ha da intré ‘l Rè ‘d glòria! Chi ch’a l’é cost Rè ‘d glòria? A l’é Nosgnor Dé dll’univers, a l’é Chiel ël Rè ‘d glòria!”.
Sconda letura – David a fà tramudé l’èrca a Gerusalem
L’Erca dl’Aleansa a l’era ‘l sìmbol sacrà dla presensa ‘d Dé an mes a sò pòpol e dij termin ëd sò pat, ch’a na determinava l’identità e la mission. Dòp ch’a l’era stàit ancoronà rè ‘l grand David, l’èrca a dovìa esse trasportà con ël màssim rispèt ant la capital, Gerusalem. La conta ch’i andoma a sente adess a parla dle vicende colegà al trasferiment ëd l’Erca an tra ij cant ëd goj e le danse dël pòpol. A pija part ëd costa gòj ël Rè David midem che, sensa ch’as na vërgognèissa, a pija part a le danse chiel medésim. A costa gòj a pija nen part Mical, la fomna ‘d David, che për lòn a lo crìtica fòrt. Tutun, còsa mai a podrìa fërmé la gòj dël chërdent ch’a argioiss an sò Signor?
David a l’ha torna convocà j’òm pì vajant ch’a-i fussa an Israel: a j’ero apopré trenta mila. A l’ha mnaje a Baalé ‘d Giudà, con tut ël pòpol ch’a lo compagnava, për tramudene l’erca ‘d Dé ch’a pòrta ‘l nòm dël Signor dl’univers, ch’a l’é setà sël tròno circondà dai cherubin. A l’han carià l’erca an s’un chèr neuv e a l’han tramudala da la ca d’Abinadab ch’a l’era an sla colin-a. Uzà e Aiò, fieuj d’Abinadab, a guidavo ‘l chèr. A l’han portalo con l’erca ‘d Dé da la ca d’Abinadab an sla colin-a e Aiò a marciava dë ‘dnans a l’erca. David e tùit j’Israelita a dansavo dë ‘dnans a Nosgnor, a cantavo e a sonavo d’ògni sòrt dë strument – zitre, arpe, tambornin, castagnëtte e piatlin-e. Quand ch’a son rivà a l’èira ‘d Macon, ij beu ch’a tiravo ‘l chèr a son antrapasse e Uzà a l’ha pogià la man contra l’erca për sustnila. Për lòn ël Signor a l’ha avune tanta flin-a ch’a l’ha colpilo a mòrt. A l’é parèj che Uzà a l’é mòrt pròpi là davzin a l’erca ‘d Nosgnor. David a l’era pitòst pijass-la mal che ‘l Signor, an soa flin-a, a l’avèissa fulminà Uzà. Parèj, David a l’ha daje a col leugh ël nòm ëd Perez-Uzà (ch’a veul dì “S-cionf contra Uzà”), nòm ch’a l’é ‘ncora col ch’as dovra ancheuj. Për lòn ch’a l’era rivà, David a l’avìa ora tëmma ‘d Nosgnor e a disìa: “Coma ch’i podria mai fé, adess, për arporté l’èrca dël Signor sota mia guerna ‘nt mè palass?”. A l’é parèj che David a l’ha decidù ‘d pì nen tramudé l’erca ‘d Nosgnor ant la sità ‘d David. Nompà, a l’ha fala trasporté ‘nt la ca d’Obed-Edom, ch’a l’era ‘d Gath. Parèj l’erca dël Signor a l’é restaje ‘nt la ca d’Obed-Edom, a Gath, për tre mèis, e Nosgnor a l’ha benedì chiel e tuta soa famija. Anlora a l’han faje savèj a David che ‘l Signor, grassie a l’erca ‘d Dé, a l’avìa benedì la famija d’Obed-Edom e tùit ij sò bin. Parèj, David a l’é andàit ambelelà e a l’ha fàit tramudé l’erca ‘d Dé da la ca d’Obed-Edom a la Sità ‘d David an mes a na granda festa. Coj ch’a portavo l’erca ‘d Nosgnor a fasìo ses pass e peui David a fasìa ‘n sacrifissi d’un tòr e d’un moton. Ora David, ch’a l’avìa adòss mach un càmus ëd lin, a dansava con tute soe fòrse dë ‘dnans al Signor. Chiel e tuta la gent a compagnavo l’èrca ‘d Nosgnor an mes a d’aclamassion e ‘d son ëd còrn. Quand che l’erca dël Signor a intrava ‘nt la sità ‘d David, Mical, la fija ‘d Sàul a vardava giù da la fnestra e a l’ha vëddù ‘l rè David ch’a sautava e dansava dë ‘dnans a Nosgnor e a l’é sentusse ampinìa ‘d dëspresia për chiel. A l’han donca portà l’erca dël Signor e a l’han butala a sò post andrinta la tenda ch’a l’era stane prontà. E David a l’ha smonù dë ‘dnans a Nosgnor ëd j’olocàust e d’oferte ‘d comunion. Apress d’avèj smonù tut lòn, David a l’ha benedì ‘l pòpol ant ël nòm dël Signor ëd l’univers, Peui a l’ha fàit na distribussion a minca òm e fomna dël pòpol d’Israel d’un panèt con ëd carn rostìa e ‘d na fogassa d’uva. Peui tuta la gent a l’é tornass-ne a ca.
Tersa letura – Benedission spirituaj an Crist
Le benedission spirituaj ch’a seurto dal fé part dël pòpol ëd Nosgnor a son csì tante da podeje gnanca conté. Costa letura a-j buta an evidensa për cissé nòstra fierëssa e determinassion a porté anans nòstre responsabilità. Ël chërdent a dëscheuvr d’esse stàit predestinà da Dé che, an soa grassia, a l’ha ciamalo a costi privilegi strasordinari. A dëscheuvr d’esse stàit adotà coma Sò fieul e che adess a l’é dventà fin-a ardité ansema a Crist. A dëscheuvr, dzurtut, d’esse stàit amà da Dé, ch’a l’ha fàit gnun-a economìa për avèjlo con Chiel. Ël sigil ëd lë Spirit Sant, a la fin, a l’é la marca che coste benedission a j’é gnente e gnun ch’a-j peussa porteje vìa.
Ch’a sìa benedèt Nosgnor Dé, Pare ‘d Nosgnor Gesù Crist, ch’a l’ha benedine d’ògni benedission ëspiritual dël cel an Crist, përchè chiel a l’ha sernune an Crist anans ëd la fondassion dël mond, parèj ch’i fusso sant e sensa rimpròcc dë ‘dnans ëd chiel për l’amor.Nosgnor a l’ha falo quand ch’a l’ha predestinane a l’adossion coma sò arditè legaj për ël mojen ëd Gesù Crist, conform a la compiasensa ‘d sò volèj, a làuda dla glòria ‘d soa grassia, cola che chiel a l’ha acordane an sò car Fieul. An chiel i l’oma la redension për sò sangh, ël përdon dij nòstri pecà second le richësse ‘d soa grassia, cola ch’a l’ha dane sensa fé d’economìa con ògni sapiensa e inteligensa. Nosgnor a l’ha falo quand ch’a l’é compiasusse ‘d fene conòsse ‘l misteri ‘d sò volèj, col ch’a l’avìa proponusse ‘d realisé an Crist. Sossì a l’é ‘l proponiment: quand che ‘l temp adat a fussa rivà, chiel a l’avrìa arcapitolà tut an Crist, tant lòn ch’a-i é ‘nt ij cej, che lòn ch’a l’é an sla tèra.An Crist, ëdcò nojàutri i soma stàit reclamà coma ‘d gent ëd Soa përtinensa, dàit ch’i soma stàit predestinà conform al propòsit ëd col ch’a compiss ògni còsa second ij sò proget, parèj che nojàutri, ch’i soma stàit ij prim a speré an Crist, i l’avèisso portà ‘d làude e ‘d glòria a Nosgnor. A l’é për lòn che quand ch’i l’eve sentù la paròla dla vrità, l’evangeli ‘d vòstra salvëssa, e ch’i l’eve chërdù an Crist, i seve stàit marcà con ël sigil ëd lë Spìrit Sant ch’a l’era stàit promëttù. A l’é chiel la capara ‘d nòstra ardità, fin-a a la redension completa ëd lòn ch’a l’é ‘d Nosgnor, a làuda ‘d soa glòria.
Quarta letura – La mòrt ëd Gioann Batista
Le vicende ‘d Gesù a son colegà a cole ‘d Gioann Batista, l’ùltim e ‘l pì grand dij profeta. Cost test a na conta la fin tràgica coma na vìtima dël podèj polìtich che chiel a chitava nen ëd condanene j’abus e j’ingiustissie. Eròd, rè coròt e sensa scrupoj, a sërvìa mach a chiel medésim e ai sò interesse privà, ma la vos dël profeta a chitrà mai ‘d socrolé soa cossiensa, fin-a dòp ch’a l’avìa dësbarassasse ‘d chiel.
Ora, ël rè Eròd ëd Gesù a l’avìa sentune parlé, përchè ‘l nòm ëd Gesù a l’era dventà motobin famos. Anlora Eròd e a l’ha dit: “As trata ‘d Gioann, col ch’a batesava e ch’a l’é arsussità dai mòrt; a l’é për lòn che la virtù ëd fé ‘d miràcoj a l’è bin fòrta an col-lì”. D’àutri a disìo: As trata d’Elìa; e d’àutri ancora a disìo: ‘A l’é un profeta’, o ‘l’istess che un dij profeta’. Parèj, quand quand che Eròd a l’ha savulo, a l’ha dit: “Col òm a l’é Gioann, ch’i l’avìa faje tajé la testa e che adess a l’é arsussità dai mòrt”. Përchè Eròd a l’avìa mandà a pijé Gioann, e a l’avìa falo gropé ‘nt na përzon, për via d’Eròdiade, fomna ëd Flip, sò frel, përchè ch’a l’avìa mariala. Gioann, an efet, a disìa a Eròd: “It peudes nen pijete la fomna ëd tò frel”. A l’é për lòn che Eròdiade a l’avìa ‘l fot contra ‘d chiel, e a vorìa felo meuire; ma a podìa nen përchè Eròd a l’avìa tëmma ‘d Gioann, savend ch’a l’era n’òm giust e sant, e a l’avìa ‘d rispet për chiel; e quand ch’a l’avìa sentulo, a fasìa vàire còse che Gioann a l’avìa dit ëd fé, përchè a lo scotava volënté. Un di a l’é rivaje l’ocasion che Eròd a dasìa na festa për l’aniversari ëd soa nassensa, na festa për ij grand, ij capitani e ij prinsipaj ëd Galilea. La fija d’Eròdiade a l’é intrà, e a l’ha fàit ëdnans a tuti na dansa; e a Eròd e a coj ch’a-i ero a tàula con chiel lolì a l’era bin piasuje. Parèj ël rè a l’ha dije a la giovnòta: “Ciam-me lòn ch’it veule, e it lo darai”. E a l’ha giuraje, disend: “Tut lòn che t’im ciameras, it lo darai, fin-a s’a fussa la metà ‘d mè règn”. E chila, essend surtìa, a l’ha dije a soa mare: “Lòn ch’i l’hai da ciamèje?” E soa mare a l’ha dije: “Ciamje la testa ëd Gioann Batìsta”. E peui, essend donca tornà an pressa dal rè, a l’ha faje soa arcesta, disendje: “I vorërìa che t’im dèisse dun-a la testa ëd Gioann Batìsta ‘nt un piat”. Ël rè a l’é restane motobin nech; ma a l’ha nen vorsù arfudejlo për via dël sarament ch’a l’avìa faje che coj ch’a j’ero a tàula con chiel a n’ero stàit ij testimòni. Anlora a l’ha mandà dlongh un ëd soa guardia, e a l’ha comandaje ëd porté la testa ëd Gioann; la guardia a l’é andàita, e a l’ha tajà la testa ‘d Gioann ant la përzon. A l’ha portajla ‘nt un piat e a l’ha dajla a la giovnòta, e la giovnòta a l’ha dajla a soa mare. Ij dissépoj ëd Gioann, avend-lo savù, a son ëvnuit e a l’han portà via sò còrp e a l’han butalo ‘nt na tomba.
Orassion
Nosgnor! An tòa misericòrdia arsèiv le preghiere ‘d tò pòpol ch’at invòca, e acòrda ch’a peuda conòsse e comprende lòn ch’a l’ha da fé, e che ‘dcò a peuda avèj la grassia e ‘l podej ëd compije con fidelità; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé ora e për sèmper. Amen.
Mùsiche ch’i l’oma dovrà:
- Brookfield (Celtic Hymns), Our Daily Bread
- Salmo 24 (Melodia ginevrina) Ernst Stolz, strumentale
- Praise the Lord, the Almighty (Phil Keveren, A. Lamarchina)
- Jesus, Keep me Near the Cross (Chun Jiyoun, Park Sanghyun)
- Alleluia, alleluia, alleluia (Instrumental Christian Songs, Christian Piano Music)
- Blessings (David Tolk)
Leave a Reply