Dumìnica ai 10 d’otòber 2021 – dumìnica ch’a fà 20 apress a la Pancòsta
Leture bìbliche: Salm 22:1-15; Giòb 23:1-9, 16-17; Ebreo 4:12-16; March 10:17-31 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Introdussion a le leture
A parla nen e dà ‘d consèj da l’àut ëd na posission còmoda e ‘d privilegi, ma a l’é vnùit an mes ëd nojàutri e a l’ha patì Chiel midem nòstre maladìe e tentassion. A l’é për lòn che Chiel a peul avèj simpatìa génita për nòstre debolësse, rinforsene e tirene fòra. Ëd chi ch’as trata? Ëd Chiel, l’ùnich, ël Signor e Salvator Gesù Crist, dont ij patiment e l’euvra ‘d salvassion a l’era stàita preanonsià da tanti test ëd le Scriture ebràiche. An tra ‘d coj test i trovoma n’esempi ch’an toca ‘l cheur ant ël Salm 22 e na prefigurassion ant j’espression dal lìber ëd Giòb, capìtol 23. Costa vrità a l’é butà an evidensa ant l’epìstola a j’Ebréo, quand ch’a dis: “Cost gran sacerdòt ch’i l’oma a sa bin lòn ch’a sio nòstre debolësse përchè chiel medésim a l’é passà da j’istesse tentassion ch’i l’oma nojàutri, combin ch’a l’àbia mai pecà”. Cost test-sì a buta ‘dcò an evidensa coma ch’a sìa “tajenta” e d’efet la Paròla ‘d Dé quand ch’a denunsia e ch’a centra ij sentiment che soens i stërmoma ant ël cheur sensa che gnanca i-j n’oma la cossiensa. Parèj a fasìa Nosgnor Gesù Crist – coma ch’i vdoma ant la letura dal vangel ëscond San March, anté ch’as presenta a Gesù n’òm ch’a l’avìa, vera, ‘d bon-e intension ma ch’a l’era religios mach a l’aparensa e për dij motiv ësbalià. Soens, an efet, Gesù a dis ëd ròbe provocatòrie për dene ‘n bel sopaton.
Prima lettura: Salm 22:1-15
“Mè Dè, mè Dè, përchè l’has-to bandoname? Përchè i të staghe tant da leugn da mi quand che mi i gëmmo e i ciamo d’agiut? Mè Dé, i crijo ‘d di, e Ti ‘t rësponde nen; i crijo ‘d neuit e i trovo gnun arlass. Pura, Ti ‘t ses sant e it l’has për tròno le làude d’Israel! Nòstri antich as confidavo an Ti, e Ti ‘t l’has liberaje. At invocavo e a j’ero salvà, an Ti a confidavo e mai a son ëstane delus. Mi, contut, i son un verm, e pa n’òm. La gent am fà dë sbefie e tuti am mepriso! Tuti coj ch’am vëddo am rijo dapress; a më schergno e a sopato la testa. A diso: “É-lo sto-sì col ch’as confidava an Nosgnor? Ch’a lo salva, anlora! Se Nosgnor a-j veul tant bin, ch’a lo libera, donca!”. Pura it ses Ti ch’it l’has fame seurte sicur da la pansa ‘d mia mare e ch’a l’has ëmname a avèj fiusa ‘d Ti a le pupe ‘d mia mare. Quand che mi i son nà, i son ëstàit campà ‘nt ij Tò brass. Ti ‘t ses ëstàit mè Dé fin-a dal moment ch’i son nassù. Slontan-te nen da mi, përchè ch’i son an perìcol e i l’hai gnun ch’am giuta. Ij mè nemis a më stan tut d’antòrn tanme në strop ëd tòr; ëd tòr feros ëd Basan a l’han pijame an mes. Tanme ‘d leon, a l’han doertà soa gola contra ‘d mi, A breugio e a pianto ij dent ant soa pijàita. Mia vita a së sversa tanme d’eva, e tuit ij mè oss a son dësloà. Mè cheur a l’é tanme ‘d sira ch’a së slingua drinta a mè stòmi. Mia boca a l’é sëccasse tanme ‘d crèja brusà dal sol. Mia lenga a l’é tacasse a la vòlta ‘d mia boca. It l’has fame cogé ‘nt la póer e it l’has considerame coma mòrt” (Salm 22:1-15).
Sconda letura: Giòb 23:1-9, 16-17
Anlora Giòb a l’ha replicà: “Mia lamenta ancheuj a l’é ancora mèra e i faso në sfòrs a nen gëmme fòrt. Se mach i saveissa andoa trové Nosgnor, i andrìa drit da chiel andoa ch’a stà. Mi i-j conterìa ‘d mè cas e i-j farìa savèj mie rason, e a-i na sarìa tante! Anlora i conoss-rìa soe rispòste e im farìa caria ‘d soa réplica. Dovrerìa sò grand podèj për disputé con mi? Nò, chiel a më scotërìa con atension. Ëd gent onorà a peudo rasoné con chiel, parèj mè giùdes a ‘rconossrìa mia nossensa e i sarìa lìber. Tutun, i vado a l’alvant e i lo trovo nen, a ponent e i lo vëddo nen. I lo trovo nen gnanca a setentrion. A l’é stërmasse. I vado ‘nt ël meridion, ma gnanca là chiel a-i é o a l’é scondusse pròpi bin. (…) Nosgnor a l’ha ampinime ‘l cheur dë sburdiment. Ël Tut-potent a l’ha terificame. Tut dantorn a mi a-i é mach ëd top. Daspërtut a-i é na scurità ch’as peul nen passesse..
Tersa letura: Ebréo 4:12-16
La paròla ‘d Nosgnor a l’é viva e d’efet. A l’é arfilà e a taja motobin ëd pì che la pì arfilà dle spa a dobia trancia. Tanme ‘n bisturin as fà stra an tra l’ànima e lë spìrit, an tra le gionture e le miole. A buta a la bela vista fin-a ij nòstri pensé e desideri pì ancreus. A-i é gnente an tut ël creà ch’a peussa esse stërmà da Nosgnor. Ëdnans a Nosgnor tut a l’é patanù e dël tut dovert, e a chiel i dovroma rende cont ëd tut. Anlora, dàit ch’i l’oma ‘n sovran gran sacerdòt, Gesù, ël Fieul ëd Nosgnor, ch’a l’é intrà ‘nt ij cej, tenomse s-ciass a lòn ch’i chërdoma. Cost gran sacerdòt ch’i l’oma a sa bin lòn ch’a sio nòstre debolësse përchè chiel medésim a l’é passà da j’istesse tentassion ch’i l’oma nojàutri, combin ch’a l’àbia mai pecà. Andoma donca con fiusa al tròno dla grassia, për podèj oten-e misericòrdia. Press ëd chiel i trovroma la grassia ch’a peul giutene quand ch’i l’oma pì da manca.
Quarta letura: March 10:17-31
Mentre ch’a surtìa për butesse për strà, n’òm a l’é vnùit ëd corsa a campesse an ginojon dë ‘dnans a chiel e a l’ha faje sta domanda: “Bon magìster, còsa ch’i l’hai da fé për arsèive la vita eterna?”. E Gesù a l’ha rësponduje: “Përchè ch’im ciames-to son? A-i é gnun ch’a sia bon foravìa che Nosgnor Dé. Ti ‘t conòsse ij comandament: Comèt nen d’adulteri, Massa nen, Roba nen. Dì gnun-a faussarìa. Fà ‘d tòrt a gnun. Onora tò pare e toa mare”. Chiel a-j rëspond: “Magìster, tut lo-lì i l’hai osservalo con tut mè cheur fin-a dai temp ëd mia gioventù”. Gesù a l’ha vardalo e a l’ha sentù për chiel n’amor génit. Anlora a l’ha dije: “At manca mach na còsa; và e vend tut lòn ch’it l’has e dajlo ai pòver. Parèj it l’avras un tesòr an cel. Peui venme dapress”. Quand ch’a l’ha sentù cole paròle, col òm a l’é andass-ne tut malinconios, përchè ch’a l’avìa ‘d grandi beni. Anlora Gesù, vardandse d’antorn, a l’ha dit ai sò dissépoj: “Coma ch’a l’é mai difìcil che coj ch’a l’han ëd richësse d’intré ‘nt ël Règn ëd Nosgnor!”. Ij dissépoj, quand ch’a l’han sentù ste paròle a na son stane motobin stupì. Ma Gesù a l’ha torna dije: “Mè fieuj, a l’é dificil a coj ch’as confido ant le richësse d’intré ‘nt ël Règn ëd Nosgnor. A l’é pì fàcil che un gamel a passa për ël përtus ëd na gucia, che në sgnor a intra ‘nt ël Regn ëd Nosgnor Dé”. E a son stane ancora ‘d pì dësconcertà, e as disìo an tra ‘d lor: “S’a l’é parèj, chi é-lo che mai a podrìa salvesse?”. Gesù a l’ha vardaje e peui a l’ha dije: “Lo-lì a l’é na ròba ch’a l’é nen possìbila a l’òm, ma mach a Nosgnor Dé, përchè tut a l’é possìbil a chiel”. Anlora Pero a l’ha dije: “Varda, nojàutri i l’oma chità tut e i soma vnute dapress”. E Gesù a l’ha replicà: “An vrità iv diso ch’a-i é gnun ch’a l’àbia chità o ca, o frej, o seur, o pare, o mare, o fomna, o masnà, o camp për amor ëd mi e dl’Evangeli ch’a n’arsèiva an cost temp-sì sent vòte tant, ca, e frej, e seur, e mare, e masnà, e camp, ansema a përsecussion; e, ant ël mond ch’a vnirà, la vita eterna. 31Ma vàire ch’a son ij prim a saran j’ùltim, e j’ùltim a saran ij prim”.
Orassion
Nosgnor, i pregoma che Toa grassia a peuda sèmper andene danans e darera, përch’ i podoma dedichene con costansa a d’euvre bon-e; për Gesù Crist, nòst Signor, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spirit Sant, un sol Dé për sèmper e sèmper.
Mùsiche ch’i l’oma dovrà ancheuj
- Prelude in D, BWV 925 (J.S. Bach) – Ramiro Schiavoni
- Jubilee Octet – Psalm 22 Genevan Psalter (Unison & Four-Part Harmony)
- Where You There – Jon Bryant
- Kyrie Eleison – Chris Tomlin
- I Know that My Redeemer Lives – Scott Soper
- Cantate Domino Canticum Novum (Hans Leo Hassler) – Voices of Ascension Chorus
- Amen (Gen Verde, Gen Rosso)
Leave a Reply