Dumìnica, ai 24 d’otóber 2021 – Dumìnica ch’a fà 22 apress la Pancòsta
Leture bìbliche: Salm 34:1-8, 19-22; Giòb 42:1-6, 10-17; Ebréo 7:23-28; March 10:46-53 con le vos ëd Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Introdussion a le leture
“A l’é vera: i l’hai parlà con gnoransa ‘d còse ch’i podìo nen comprende … Mie orije a l’avìo sentì parlé ‘d ti, ma adess ij mè euj a l’han vëddute. A l’é për lòn che adess mi i m’armangio tut lòn ch’i l’avìa dit, pentì an sla póer e la sënner”. Coste-sì a son le paròle ‘d Giòb, n’òm ëd l’antichità, ciapà da la sconda letura ch’i foma ancheuj. A-i é ‘d gent ch’a dis ch’a conòss nen lòn ch’a sìa Dé, ch’a veul nen savèjne e ch’a l’é gnanca pa pòssibil ‘d savèjne cheicòsa con certëssa. Për lòn a pijo gnun-a posission an ës rësguard. D’àutri, contut, a diso con arogansa che a-i é gnun Dé përchè “la siensa” a l’avrìa pa dimostralo e che tut un bel dì a sarà spiegà sensa dovèj chërde “a la religion”. Mersì a Nosgnor, contut, tanti a rivo a comprende ch’i j’ero sbaliasse, che Nosgnor, ch’an parla për ël mojen ëd la Bibia, a l’ha rason e as arpentisso coma a l’avìa fàit Giòb. Antlora lor a peudo arpete con tut ël cheur j’espression ëd làuda e d’adorassion dël Salm 34, ch’a dis: “Tasté e vëdreve coma ch’ a l’é bon Nosgnor. A son beat coj ch’as buto a la sosta ‘d chiel”. Lor a ‘rsèivo con fiusa le vrità ch’i trovoma an nòstra tersa letura e ch’an presenta Gesù coma “ël géner ëd grand sacerdòt ch’i l’oma da manca, përchè chiel a l’é sant, nossent, nen antamnà dal pecà … e a l’ha arseivù ant ël cél ël pòst d’onor pì àut”. Për vëdde ciàira costa vrità i l’oma da manca che Gesù a doverta j’euj ‘d nòstra ment pròpi coma chiel a l’avìa fàit con l’òm bòrgno ‘d Gérico, dont la conta i la trovoma an nòstra quarta letura. L’anvìt a l’é donca che minca un ëd nojàutri a fasa l’esperiensa dël pentiment e dla fej ant ël Salvator Gesù Crist e ch’a vëdda coma ch’a sìa d’amportansa la pì granda për nòstra vita.
Prima letura: Salm 34:1-8, 19-22
I benedirai Nosgnor an tùit ij temp; soe làude a saran sèmper an mia boca. Mè vantament a sarà mach an Nosgnor; ch’as faso coragi j’ùmij quand ch’a lo sento. Vnì, contoma a tuti dla grandëssa ‘d Nosgnor; magnificoma tùit ansema a sò Nòm! I l’hai pregà Nosgnor, e chiel a l’ha scotame; a l’ha liberame da tute le paure ch’i l’avìa. Tuti coj ch’a lo serco për esse giutà a ‘rtorneran con la facia anrajanta ‘d gòj; gnun-a ombra ‘d vërgògna a rendrà scura soa facia. Quand ch’i j’ero dësperà, i l’hai pregà, e Nosgnor a l’ha scotame. Chiel a l’ha salvame da tùit ij mè sagrin. 7Përché l’àngel ëd Nosgnor a l’é na vardia: a stà dantorn e guerna tùit coj ch’a l’han timor ëd chiel. Tasté e vëdreve coma ch’ a l’é bon Nosgnor. A son beat coj ch’as buto a la sosta ‘d chiel. (…) A son tanti ij sagrin ëd n’òm giust, ma Nosgnor sèmper a-j ven ancontra con sò agiùt. Përchè Nosgnor a goerna j’òss dël giust: gnanca un ëd lor a sarà s-ciapà! Ëd sicur al malfasent la dësgrassia a-j tomberà a còl e coj ch’a l’han ël giust an ghignon a saran castigà. 22Ma Nosgnor a riscata coj ch’a lo servo. Gnun ch’as buta a la sosta ‘d chiel a sarà condanà.
Sconda letura: Giòb 42:1-6, 10-17
Giòb a l’ha adressà a Nosgnor costa rispòsta: “I arconòsso che ti ‘t peude fé tut lòn ch’it veule, che gnun proget ch’it fase a peul ess-te impedì. Ti ‘t l’has dit: “Chi ch’a l’é col-lì ch’as përmet ëd trové da dì ‘d mie decision con paròle da gnorant?”. A l’é vera: i l’hai parlà con gnoransa ‘d còse ch’i podìo nen comprende. Ti ‘t l’has ancora dit: “Ch’a ven-a anans coma n’òm, përchè i l’hai ‘d ròbe da ciameje e i veuj na rispòsta!”, Mie orije a l’avìo sentù parlé ‘d ti, ma adess ij mè euj a l’han vëddute. A l’é për lòn che adess mi i m’armangio tut lòn ch’i l’avìa dit, pentì an sla póer e la sënner”. (…) Apress d’avèj pregà për ij sò amis, ël Signor a l’ha daje andarera lòn ch’a l’era staje gavà; pì ‘d lòn, Nosgnor a l’ha ardobiaje lòn ch’a l’avìa anans. Tùit ij sò frej e seur e soa veje conossense a son riunisse për mangé con chiel a soa ca. A l’han confortalo e consolalo ‘d tùit ij sagrin che Nosgnor a l’avìa mandaje, e mincadun ëd lor a l’han regalaje ‘n tòch d’argent e n’anel d’òr. Nosgnor a l’ha benedì j’ùltim agn ëd la vita ‘d Giòb motobin da pì che ij prim. Giòb a l’é rivà a esse padron ëd quatòrdesmila fèje, sesmila gamej, mila cobie ‘d beu e mila sòme. A l’ha avù ancora set fieuj e tre fije. 15A la fija granda a l’ha daje ‘l nòm ëd Colombin-a, la sconda a l’ha ciamala Fior ëd Canela, e la pì cita Ombra dj’Euj. An tut ël paìs a-i ero gnun-e d’àutre fije pì bele che lor, e sò pare a l’ha daje l’istessa part d’ardità ch’ a l’ha daje ai sò fieuj. Apress ëd sossì, Giòb a l’ha vivù ancora sentequaranta agn. A l’ha vëddù sò fieuj e ij sò novod fin-a a la quarta generassion, 18e a l’é mòrt vej e content.
Tersa letura: Ebréo 7:23-28
A j’ero tanti ij sacerdòt sota ‘l sistema vej, përchè a l’era la mòrt che a j’ampedìa ‘d porté anans soe fonsion. Tutun, dàit che Gesù a viv për sèmper, ëdcò sò sacerdòssi a dura për sèmper. A l’é për lòn che chiel a peul, na vòlta e për sèmper, salvé coj ch’a s’avzin-o a Nosgnor për sò mojen. Chiel a viv për sèmper për antërcede a pro ‘d lor. A l’é pròpi chiel ël géner ëd grand sacerdòt ch’i l’oma damanca, përchè chiel a l’é sant, nossent, nen antamnà dal pecà. Chiel a l’é stàit separà dai pecator e a l’ha arseivù ‘nt ël cel ël pòst d’onor pì àut[6]. A diferensa da j’àutri grand sacerdòt, chiel a l’ha nen da manca dë smon-e tùit ij di ‘d sacrifissi, prima për ij sò pecà e peui për coj dël pòpol, përchè a l’ha fàit lolì na vòlta për sèmper, essend-se smonù chiel istess coma ‘l sacrifissi ùltim. La Lej a stabilìa coma ‘d grand sacerdòt ëd j’òm limità da le debolësse uman-e. Ma la paròla dël sarament ch’a l’é stàita prononsià da Nosgnor apress ëd la Lej, a l’ha stabilì sò Fieul ël përfèt Gran Sacerdòt për sèmper.
Quarta letura: March 10:46-53
Peui a son rivà a Gerico, e coma ch’a partìa da Gerico con ij sò dissépoj e ‘n grand ëstrop ëd gent, n’òm ch’a l’era bòrgno, për nòm Bartimé, fieul ëd Timé, a l’era setà an sla stra e a ciamava la limòsna. Quand ch’a l’ha sentù ch’a-i passava Gesù ‘d Nazareth, a l’é butasse a crijé e a dì: “Gesù, fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!”. E diversi a-j trovavo da dì përchè a stèissa ciuto, ma chiel a crijava ancora pì fòrt: “Fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!”. Gesù, anlora, a l’é fërmasse e a l’ha mandalo a ciamé. A l’han donca ciamalo disandje: “Pija coragi, àuss-te, Gesù at manda a ciamé!”. E campand a tèra sò mantel, a l’é aussasse e a l’é vnù da Gesù. Gesù a l’ha domandaje: “Còsa veus-to ch’it fasa?”. E ‘l bòrgno a l’ha dije: “Rabunì, fà ch’i s-ciàira!”. Gesù a l’ha dije: “Va, toa fé a l’ha salvate”. 53E ‘d colp la vista a l’é artornaje e a l’é andaje dapress a Gesù për la stra.
Orassion
Nosgnor tut-potent e etern! It pregoma, fà vnì pì grand an nojàutri ij don ëd la fé, ëd la speransa e dl’amor e, parèj ch’i otenoma lòn ch’it promëtte, fà che nojàutri i veuloma bin a lòn ch’it comande; për Gesù Crist, ch’a viv e regna con Ti e con lë Spìrit Sant, un sol Dé për sèmper e sèmper. Amen.
Mùsiche ch’i l’oma dovrà ancheuj:
- Sicut Locutus est (Antonio Vivaldi, Magnificat in sol minore) Jordi Savall
- Psalm 34 (Geneva) Ernst Stolz
- Rondò (Abdelazer, Henry Purcell), Academy of Ancient Music
- Preludio e fuga in Do minore (J. S. Bach), Vikingur Olaffson
- Amphytrion – Scotch Tune (Henry Purcell), Academy of Ancient Music
- Duo Concertant, Opera 25, Variation 1 (Mauro Giuliani, Mats Moeller)
- Salmo 34 cantato secondo la melodia ginevrina, Lucio Malan
Leave a Reply