Duminica 7 ëd Fërvé 2021 – Leture bìbliche an piemontèis
A-i é ‘d coj ch’a chërdo che ‘l Testament Vej a serva pì nen e ch’a sia stàit rimpiassà dal Neuv: lolì, contut, a l’é pròpi pa nen vera. A-i é na continuità ‘d sostansa an tra ij doi. Tant ch’a l’é vera che Nosgnor Gesù Crist a considerava j’euvre ‘d Mosè, dij profeta e j’àutri scrit coma na paròla autorèivola, la Paròla ‘d Dé midema e che chiel a l’era pà vnù për cangiela ma për compila. Tuit e doi, ij Testament Vej e Neuv, a pòrto l’arvelassion ëd Dé, cola che Chiel a l’avìa dàita ai sò mëssagé për nòstra istrussion. Ij profeta d’Israel e j’apostoj ëd Gesù a son coj che Dé a l’ha consacrà e sernù për parlene ‘dcò ancheuj. Soa dedission e abnegassion ëd lor a l’era compléta. An sò rapòrt con Nosgnor, tant ij profeta che j’apòstoj a son nòstr esempi ant soa vita ‘d preghiera e an sò servissi ativ për la càusa ‘d Dé. I lo vëdoma ant nòstre leture bìbliche ancheuj: ant ël Salm, ant ël toch ch’i lesroma dal profeta Isaìa e peuj ant l’esempi dl’apòstol Paul. Ël cò dle leture a l’é ‘l passagi dal vangel ëscond March ch’a términa con l’esortassion che Gesù a fà ai sò dissépoj e ch’a dis: “Andoma ‘nt le borgià davzin-e për ch’i l’hai da prediché ‘dcò ambelelà: a l’é bin për lòn ch’i son ëvnùit”. A l’é ‘dcò nòst dover seguité a porté la bon-a neuva ‘d Gesù Crist an tùit ij leugh anté ch’a l’é pa conossùa e ch’a riguarda soa përson-a e euvra. Coma ch’a dis ël Salm 147: “Nosgnor a manda ij Sò òrdin për ël mond – quant ch’a l’é lesta Sòa Paròla!”. Gnente e gnun a la podrà fé antrapé.